จนท.รุดช่วยพระธุดงค์ศรีสะเกษหลงป่า 5 วัน 5 คืนไม่ได้ฉันอาหาร

0 72

ศรีสะเกษ-พระธุดงค์จังหวัดศรีสะเกษหลงป่า 5 วัน 5 คืน ไม่ได้ฉันอาหาร น่ารักที่สุด ป่าไม้ร่วมกับทหารตำรวจฝ่าปกครองชาวบ้าน ออกตามหา ให้เปิดดูกูเกิลแมปแล้วแจ้งพิกัดพบนั่งหมดแรงอยู่ในหุบเขา

ผู้สื่อข่าวรายงานจากชายแดนด้านเขาพระวิหารว่า เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติเขาพระวิหารออกกันทรลักษ์ จ. ศรีสะเกษ นำโดย นายสวัสดิ์ ลุ้นผงหัวหน้าฝ่ายจัดการทรัพยากรธรรมชาติอุทยานแห่งชาติเขาพระวิหาร และเจ้าหน้าที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าพนมดงรัก ร่วมกับเจ้าหน้าที่ทหาร กองพันทหารราบที่ 13 หน่วยเฉพาะกิจที่ 1 ตำรวจ สภ บ้านโดนเอาว์เจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครองออกกันทรลักษ์กำนันผู้ใหญ่บ้านและชาวบ้านในิตำบล รุง อำเภอกันทรลักษ์ จำนวนกว่า 50 คนร่วมกันออกค้นหา พระวิทย์ ธรรมะคีโตอายุ 33 ปีได้ออกเดินธุดงค์ไปในป่าพื้นที่ ตำบลรุง อำเภอกันทรลักษ์ แล้วหลงป่าหาทางกลับบ้านไม่ได้

โดยก่อนหน้านี้ เจ้าหน้าที่ได้รับแจ้งจาก นางคำปลิว ศรีลาชัย ราษฏร์บ้านโนนเปือยหมู่ 6 อำเภอกันทรลักษ์ว่าพระลูกชายออกเดินธุดงค์ไปในป่าด้านหลังโรงเรียนดงรักวิทยา ต่อละลายออกกัณฑรัตน์ตั้งแต่วันที่ 3 เมษายน 2556 5 ซึ่งแม่ก็เป็นห่วงเพราะ ไปรูปเดียวจนกระทั่งวันที่ 5 เมษายนพระลูกชายได้โทรศัพท์มาบอกแม่ว่าหลงทางหาทางกลับบ้านไม่เจอแล้วก็เสียงหายไปต่อมาวันที่ 7 พระวิทย์ได้โทรศัพท์มาหาแม่อีกครั้งบอกว่าหมดแรงแล้วไม่ได้ฉันอาหารแบตเตอรี่โทรศัพท์ก็หมดเจ้าหน้าที่จึงได้ส่วนที่กำลังกันออกตามหา

ส่วนนายสวัสดิ์รุ่นผงเจ้าหน้าที่ฝ่ายจัดการทรัพยากรธรรมชาติอุทยานแห่งชาติเขาพระวิหารเปิดเผยว่า เจ้าหน้าที่พยายามโทรศัพท์หาพระวิทย์จนโตจึงได้บอกให้เปิดโทรศัพท์เข้าไปที่ Google Map แล้วแจ้งตัวเลขมาเพื่อจับพิกัดจนกระทั่งทราบว่าพิกัดอยู่บนเขาในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าพนมดงรักก่อนที่เจ้าหน้าที่จะเดินขึ้นเขาไปตามพิกัดที่แจ้งจนกระทั่งพบพระนั่งพักอยู่กับเขาหมดแรงอิดโรยเนื่องจากไม่ได้ ฉันอาหาร เจ้าหน้าที่จึงนำอาหารไปให้ฉันและน้ำดื่มก่อนที่จะพาเดินลงจากเขามาส่งให้แม่และญาติท่ามกลางความดีใจของทุกคน

พระวิทย์ เล่าเหตุการณ์ การหลงป่าด้วยอาการอิดโรยว่า ได้บวชอยู่ที่วัดบ้านร่องคันแยงใหญ่ต. สำโรงอ. สำโรงจ. อุบลราชธานีก่อนหน้านี้ได้กลับมาเยี่ยมโยมแม่และเนื่องจากสถานการณ์ covid กิจนิมนต์ไม่ค่อยมีตัวตนจึงคิดว่าจะออกไปเดินธุดงค์ในป่าพื้นที่อำเภอกันทรลักษ์ก่อนไปก็จะได้ บอกกับแม่แล้วว่าจะเข้าป่าไปซึ่งปลาแถบนี้ตนไม่เคยมาเดินเลยไม่รู้พื้นที่วันแรกที่เดินไปยัง รู้ทิศทางอยู่แต่พอวันรุ่งขึ้นจนข้ามห้วยลำห้วยลำห้วยใหญ่กับลำห้วยเล็กพอเดินข้ามลำห้วยเล็กแล้วก็รู้สึกว่า มึนงงไปหมดหลงทิศทางไม่รู้ทิศไหนเป็นทิศไหนเดินไปเดินมาก็กลับมาที่เดิมวันที่ 5 เมษายนจึงโทรศัพท์บอกแม่และวันที่ 7 เมษายนก็โทรแจ้งอีกครั้งซึ่งตนเหนื่อยมากแทบทนไม่ไหวจนกระทั่งเจ้าหน้าที่พบพาเดินกลับบ้านในที่สุด