"เจ้แพรรี่" แซ่บต่อ!! ข่มพวกอลัชชี ยกย่องภิกษุผู้ประพฤติดี นี่คือหน้าที่ ที่คนรักษ์พระศาสนาควรต้องทำค่ะ

พูดในฐานะของคนที่เคยบวชเรียนและอยู่รับใช้พระศาสนามาถึง 18 ปี (ซึ่งทุกวันนี้ก็ยังรับใช้อยู่ แม้จะเปลี่ยนสถานะและบทบาทหน้าที่) ดิฉันมีหลักคิดและเชื่อมั่นเสมอตามคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ได้ทุ่มเทศึกษาเล่าเรียนมา

พระบาลีสอนไว้ชัดว่า ภิกษุผู้ปฎิบัติดี และมีศีลาจารวัตรควรแก่ความศรัทธาเลื่อมใส ได้ชื่อว่าเป็นกำลังของพระศาสนา ไม่ว่าจะอยู่ในชั้นพระเถระ หรือเป็นเพียงพระนวกะเณรน้อย หากครองตนตามไตรศึกษา ย่อมถือว่า เป็นกำลังและอายุของพระศาสนาทั้งสิ้น

พระศาสนา ถูกฝากไว้ให้เป็นสมบัติของพุทธบริษัททั้ง 4 แม้ขาดกำลังสำคัญอย่างภิกษุณีบริษัทไป แต่ก็มีกลุ่มแม่ชีและเหล่าศีลจาริณีหรือผู้ประพฤติธรรมที่เป็นผู้หญิงช่วยทำหน้าที่อย่างแพ้กัน

นักบวช เป็นกลุ่มสังฆะผู้เป็นแบบอย่างในการดำรงชีวิตในทางที่ดีและงามให้กับคฤหัสถ์หรือชาวบ้าน มีหน้าที่อบรมสั่งสอนแนะนำและชี้ทางที่ถูกตามพระศาสนธรรม เพื่อให้ชาวบ้านรับไปปฎิบัติให้เกิดผล

ดังนั้น การอุดหนุนยกย่องพระสงฆ์ซึ่งดำรงไตรสิกขาและครองตนอย่างเหมาะสมงดงามตามพระธรรมวินัย ไม่ต่างอะไรกับยืดอายุของพระศาสนา

กลับกัน การอุดหนุนยกย่องพระสงฆ์ที่ประพฤติตนย่ำยีทำลายพระธรรมวินัย ก็ไม่ต่างอะไรกับการที่เรามีส่วนในการช่วยลดทอนอายุของพระศาสนาไปด้วยเช่นกันเมื่อพวกอลัชชี (พระที่ไร้ยางอาย) มีกำลัง พระที่รักษาลัชชีธรรมก็จะถดถอย เมื่อพระที่มีลัชชีธรรมถดถอย ทอดถอนธุระที่จะรักษาพระศาสนา พระศาสนาก็จะเกลื่อนกล่นไปด้วยพวกเดียรถีย์ และเหล่าคำสอนที่ได้ตรงตามพระธรรมวินัย

นักบวชบางคนเป็นประเภทเก้อยาก คือ ไร้ความละอายในการครองผ้ากาสาวพัตร์ อุปสมบทมาด้วยอ้างว่ามีศรัทธาในพระศาสนา แต่ครั้นบวชเข้ามาแล้วกลับทำตัวเป็นกาฝาก เป็นกาบุรุษ หลงติดลาภสักการะ เป็นคนของพระศาสนา แต่ทำตัวเป็นข้ารับใช้ลัทธิความเชื่ออื่น

พระศาสนามีหลักชัดเจนมาก คือ สอนให้เราบูชาคนที่ควรบูชา พุทธบริษัทมีหน้าที่ปราบพวกปรัมปวาท (พวกสอนผิดกล่าวผิด) และรักษาบำรุงพระศาสนา (นั่นคือคำสอนที่ถูกที่ต้อง) เอาไว้

กำจัดของเสียรักษาของดี อุดหนุนพระที่มีลัชชีธรรม นี่คือหน้าที่ของเราค่ะ